Dus daar gingen we, op avontuur in Oostenrijk. En niet zomaar met mijn eigen auto, maar met de BMW E36 van Nikita.
misschien voelde ik me zelfs een beetje als een royalty
Voor het eerst nam ik plaats in de passagiersstoel als een soort van prinses. Terwijl Nikita de BMW als een koningin door de bochten stuurde. De sensatie van de weg onder mij voelen glijden terwijl ik gewoon achterover leunde en genoot van het uitzicht. Wie weet, misschien voelde ik me zelfs een beetje als een royalty. Of nouja, het was nog al wennen op de bijrijdersstoel... Normaal gesproken ben ik degene die achter het stuur zit, de kilometers verslindend terwijl de wereld aan mij voorbij flitst. Dus ja, af en toe sloeg de verveling wel toe! Terwijl ik mezelf moest inhouden om niet voortdurend het stuur te grijpen, leerde ik te ontspannen en gewoon te genieten van de rit. Het was tenslotte vakantie, en soms is het juist leuk om de controle even uit handen te geven en gewoon mee te gaan op het avontuur.
Ons verblijf in Wenen
Toen we arriveerden in onze AirB&B, ontvingen we meteen een berichtje van de gastvrouw. De boodschap? Nou, laten we zeggen dat wij zelfs medelijden kregen, namelijk: de vorige gasten hadden er een ongelofelijke puinhoop van gemaakt. En geloof me, bij binnenkomst begrepen we precies wat zij bedoelde. De kastdeuren hingen scheef aan hun scharnieren, de keuken leek te zijn geplunderd door een hongerige horde, en het tapijt? Laten we zeggen dat het meer leek op een abstract kunstwerk van sigarettenpeuken. Gelukkig waren we niet van plan om onze vakantie door te brengen met het inspecteren van de woning. We waren er alleen om te slapen, en gelukkig heeft onze attente gastvrouw alles netjes gecompenseerd.
Naar de Musical
Onze eerste dag in Wenen zijn we wat later gestart met een rondje door de stad, waarna we geparkeerd hebben en lekker zijn wezen eten bij het restaurant Falco's. Op loopafstand bevind zich ook de Ronacher waar die avond de Musical van Das Falco plaatsvond. De musical vertelt het verhaal van Falco's leven op een prachtige manier, waarbij zijn eigen muziek centraal staat. Wat de musical extra kracht geeft, is dat het plaatsvindt in een schitterend historisch theater midden in het centrum van Wenen.
Een privilege dat tot dan toe voor niemand anders was weggelegd. Maar eigenlijk kwam het gewoon door het feit dat Nikita pijn in haar voeten had
Na afloop van de musical beleefde ik een bijzonder moment. Nikita bood me de mogelijkheid aan om in haar BMW te rijden, een privilege dat tot dan toe voor niemand anders was weggelegd. Maar eigenlijk kwam het gewoon door het feit dat Nikita pijn in haar voeten had omdat ze op haken naar de Musical is geweest, wat tevens ook bijzonder is want dat zien we niet zo snel bij Kietje.
Het openbaar vervoer in Wenen
De dag erna hebben we onze Valentijns dag gevierd in het centrum van Wenen. We hebben ervoor gekozen om het openbaar vervoer te gebruiken en de auto stil te laten staan. Ik moet zeggen, het openbaar vervoer is er super goed geregeld, zo kan je al voor 8 euro per persoon de hele dag reizen. Om precies te zijn kost een kaartje voor 7 dagen zelfs maar 17 euro.
Wenen zelf bezoeken
Als eerste hebben we het parlement gebouw bezocht en na een rondje gelopen te hebben zijn we naar het Natuur Historisch Museum geweest. Je vind hier vooral veel over de dieren die nog leven of zijn uitgestorven. Dit was enorm interessant en is echt aan te raden. En geloof mij, je kan er heel wat uurtjes besteden. Er is zo onwijs veel te zien.
Onze afsluiting van de avond
We hebben onze dag op een vrolijke manier afgesloten in het RollerCoaster Restaurant, waar je eten wordt geserveerd op een spectaculaire manier, via een heuse achtbaan! Te midden van het levendige pretpark Wien Prater genoten we van een smakelijke avondmaaltijd. Na afloop zijn we met de trein en tram terug gekeerd naar onze AirB&B.
Parkeerboete op de auto
Nou, wij hadden ons zelf beter moeten voorbereiden! Blijkbaar heeft Wenen meer parkeerzones dan ik dacht, en ja hoor, zelfs buiten het stadscentrum. Bij terugkomst bij onze auto lag er een prachtige souvenir op onze voorruit "een parkeerboete van 36 euro". Tja, eigen schuld, dikke bult!
Nou, we pakken vandaag de auto maar mee
Gezien de kosten van het parkeren bij ons appartement net zo hoog waren als een dagkaart bij het pretpark Wien Prater besloten we de auto maar mee te nemen. Het park Prater is openbaar en kosteloos toegankelijk pretpark waarbij je enkel voor een ritje in een attractie betaald. Dus eigenlijk is het alsof je een reusachtige kermis hebt die plotseling besloot om zich permanent te vestigen!
Napoleon!!!!
Overal waar er een standbeeld van een paard stond riep Nikita "Napoleon!".. Maar bij een bezoekje aan het Madame Tussauds waar naar binnen zijn gegaan kwamen we hem dan ook eindelijk echt tegen, de keizer himself, of nouja een wassen beeld. Natuurlijk waren alle standbeelden in de stad niet van Napoleon, maar dat vertellen we haar uiteraard niet.
Vrienden in Wenen
Aan het einde van de middag namen we afscheid van onze goede vriend Stefan, de Oostenrijkse pretpark medewerker die ons als ware VIP's behandelde. Hij drong erop aan dat we verschillende attracties uitprobeerden, en eerlijk gezegd, wie zijn wij om zo'n aanbod af te slaan? We zoefden door de lucht in achtbanen, draaiden rondjes in de Breakdance, maakte een ritje in een VR Horror House. Hieronder vind je een complete lijst met attracties die wij hebben bezocht.
Achtbaan: Insider
VR Horror House: The Clown
Haunted House: Geisterbahn
Interactieve Ride: Eisberg
Breakdance
Nadat we een ongelooflijke leuke tijd hebben gehad, bedankten we Stefan alsof hij onze eigen persoonlijke superheld was. En natuurlijk konden we het niet laten om alvast plannen te maken voor zijn bezoek aan Nederland. Hij vertelde ons hoe graag hij de Efteling wilde zien, dus hebben we hem beloofd om hem daar rond te leiden als een ware lokale gids.
We beginnen aan de terug reis
Wat jammer dat onze laatste dag in Wenen alweer was aangebroken! Nikita wilde nog wat van de natuur zien, dus hebben we op een toeristische manier onze weg naar Linz vervolgd. Het was een rit vol slingerwegen en prachtige uitkijkpunten, echt genieten. Uiteraard zijn er heel wat fotootjes geklikt van de BMW!
Wij willen sneeuw zien!
Na onze overnachting in Linz waren we toch wel teleurgesteld, geen enkel vlokje sneeuw te bekennen! Maar hé, dat was een uitdaging op zich, toch? Dus besloten we op jacht te gaan naar de witte wonderen. Gelukkig wist ik nog een toeristische uitval waar waarschijnlijk bergen sneeuw lagen: de Rossfeld Panoramastraße. En ja hoor, daar lagen ze, bergen sneeuw! Alsof we een geheime schat hadden ontdekt. Gelukkig was de weg goed schoongeveegd, dus geen gedoe met het monteren van sneeuwkettingen. We konden gewoon vol gas de winterpret in!
De Rossfeld Panoramastraße
Deze bergtop reikt tot maar liefst 2600 meter hoogte, waarvan je met de auto tot een hoogte van 1600 meter kunt komen. Om over deze weg te mogen rijden, moet je een tol van 9 euro betalen. Maar geloof me, het uitzicht is elke cent waard... normaal gesproken. Door de dikke dichte wolken en mist konden we niet verder dan 10 meter kijken. Dus dat uitzicht moeten we nog maar eens voor terug komen.
Laatste nachtje
Ons laatste verblijf was in Frankfurt en kozen voor Hotel Gerber als onze accommodatie. We werden aangenaam verrast door de kwaliteit. De kamers waren goed ingericht en brandschoon, wat erg fijn was gezien dit onze laatste nacht was.
Wat betreft de culinaire ervaring, werden we niet teleurgesteld. Het avondeten in het hotelrestaurant was voortreffelijk, met een uitgebreide selectie aan gerechten. Ook het ontbijt was een hoogtepunt, met een verscheidenheid aan heerlijke opties om de dag goed te beginnen. Al met al kunnen we zeggen dat ons verblijf in Hotel Gerber in Frankfurt zeer aangenaam was, en we zouden het zeker aanbevelen aan anderen die de stad bezoeken of op doorreis zijn.
Tot slot
Wij hebben erg genoten van onze vakantie in Oostenrijk.